Neden mutsuzuz? Aslında çok basit. Esirgiyoruz. Bir günaydın’ı, merhaba’yı, teşekkür ederim’i , Bir gülüşü, bir tebessümü, Bir hoşça kal’ı… Oysa ilk başta görgü nezaket kurallarını öğreniyoruz ama asla uygulamıyoruz. Teknoloji ilerledikçe iletişim şansımız kolaylaşıyor ama bir o kadar da iletişimsizlik içindeyiz. Çünkü maddi olan kadar manevi duygularımızı da esirgiyoruz. Oysa ; Almadan vermeyi bilmek mutluluk Birinin kalbine dokunmak mutluluk Gülümsemek mutluluk Birilerinin gözlerine bakarken kalbini okumak, okunmak mutluluk… Bazen birinin gözlerinde ki hüznü anlaman bile, O’na mutluluk. En önemli şey değil mi bazen anlatamadan anlaşılmak. O zaman soruyorum yine; Neden mutsuzuz? Aslında çok basit. İnsanlığımızı esirgiyoruz insandan. Öylece yaşıyoruz, bir kalbe dokunmadan… H.A.T 09.11.2021