Yazar Bediroğlu: “Sevgiye Selam Olsun!”

  Yazar Katife Bediroğlu, ‘14 Şubat Sevgililer Günü’ nedeniyle bir makale yayınladı. Bediroğlu, “. Biz gerçekten sevgiyi mi yoksa aşkı mı yaşamak isteriz? Aşk bence insanı güzelleştirir, iyileştirir,  sakinleştirir,...” diyor.

 Yazar Bediroğlu; “Sevgiye selam olsun, diye başlıyorum sözlerime. Sevgi bazen bir güvercinin gözyaşlarında ölümü getirse de, yine o ölüm pahasına sarılırız, sahip çıkarız aşkımıza, sevgimize. Bazen soğuk bir kış gününde, içini ısıtan sıcaklık. Kapkaranlık bir gecede aniden doğan tılsımlı ışık huzmesi, yâda ıssız çölde susuzken birden önüne çıkan, berrak masmavi akan su gibi veya sık ağaçlarla kaplı, vahşi bir ormanda yolunu tamda kaybetmişken, karşıdaki çam ormanından gelen, yeşil gözlü rehber yar gibidir sevgi.

Ya sevgiliye ne demeli?

Aslında aşk ile sevgi birbirlerini kıskanır gibi, dursalar da, aşk çoğu zaman, zaferi açık ara elinde tutmuştur. Tıpkı şairin dediği gibi “Aşk geçti istemem gelmeni. Yokluğunda buldum seni” der şair. Biz gerçekten sevgiyi mi yoksa aşkı mı yaşamak isteriz? Aşk bence insanı güzelleştirir, iyileştirir,  sakinleştirir, aşığa özlem ne kadar çok olursa o kadar üretmeye yöneltir. Sevgi ise insanı olgunlaştırır, pozitif düşünceye sevk eder, yüceltir, inadına yaşam mücadelesi verir. Olgunlaştırır. Paylaştıkça çoğalır sevgi. Sevgi azaldıkça insanlar susuz çorak kurak topraklar gibi olur.

Eski çağlardan beri kadın ve erkek, aşk ile sevgi arasındaki ince çizgide ikisini bir arada nasıl yaşarım diye, mücadele etmiş. Ama maalesef her insan bunda muvaffak olamamıştır. Tahir ile Zühre’nin aşkı ne kadar hüzünle, biterse bitsin. Tahir olmak da zor değil. Zühre olmakta diyor. Yani aşk iki insanın, birbirlerine olan, ihtiraslı tutkusudur.. Zaten aşk aşığa kavuşulunca, aşk olmaktan çıkıp, sevgiye yolculuk yapmaktır. Leyla ile mecnun şu anki evrende yaşıyor olsalardı. Acaba mecnun aşkından yine delirir, kendini çöllere vurur muydu? Leyla ise yüce aşkını, içine atar. Başka bir adamla evlendirilmesine ses çıkarmaz mıydı? Ben Leyla ile mecnunun bu evrende de aşklarını her şeye rağmen yine de doludizgin yaşayacaklarından eminim. Belki onlar gibi aşkımıza hiçbir zaman sahip çıkamayacağız. Belki de sevgilimiz bizi bir gün terk edecek.  Ne olursa olsun sevmek sevilmek aşkı tüm kemiklerimizde hissetmek. Kaç yaşında olursa olsun. Herkesin hakkı. Yeter ki bu aşk kimseye zarar vermesin. Yeter ki insanca sevmesini bilelim. Mevlana’nın dediği gibi. “Aşk nedir bilmiyorsan. Gecelere sor. Şu sapsarı yüzlere şu kupkuru dudaklara sor.” Ne güzel söylemiş.

Peki, sevgi için ne söylemiş?

“Her yerde olmak gibi bir duan varsa, Gönüllere gir. Çünkü sevenler, sevdiklerini gönüllerinde taşırlar.” Sevgililer günü. Bir gün değil tüm dünyadaki canlılar için her gün olsun. Her günümüz sevgi, hoşgörü ve merhamet olsun. Sevgi sadece sevgiliye, aşığa olmasın. Bir çiçeğe,  bir ağaca bir minik serçeye bir kelebeğe  bir tombul yanaklı masum çocuğa yada uçsuz bucaksız gökyüzüne olsun ….Sevgi yağmurlarında ıslanmanız dileği ile ..günümüz kutlu olsun.”