Kutlarım Amca

Kutlarım Amca

Beyaz aklar düşeli bir hayli zaman oldu saçlarıma. Bazen uzatır omuzlarıma düşürürüm beyazlaşmış saçlarımı, bazen de balkonda otururken, güneş ışınları ile gümüşe dönen renginin fotoğrafını çekerim. Ve!

Evet, her Üç Ocak geldiğinde omuzlarıma düşen saçlarımın başına kalpak giyerim. Kuvay-ı Milliye simgesidir kalpak. Mersin’in düşman işgalinden kurtuluşunun anısıdır bende. Dedelerimiz soğuk kış günlerinde sıcak yatağında değil, Mersin’in dağlarında kalpaklarını giyerek Kurtuluşa hazırlanmışlar. Düşmanla göğüs göğüse savaşırken kalpakları başlarına siper olmuş. Hain işbirlikçi Ermenilerin kabusudur kalpak. Fransız askerlerinin korkulu rüyasıdır kalpak.

Bir tabura kırk kalpak yetmiş…

Yıl 2023 aylardan Ocak, günlerden üç.

3 Ocak geldi yine sabah ezanından önce kalktım, hazırlandım ay yıldızlı siyah kalpağımı başıma giyip Mersin’in kurtuluşuna yürüyen binlerin arasında yerimi aldım…

Mersin Valisi Ali Hamza Pehlivan, Toroslar Belediye Başkanı Atsız Afşın Yılmaz, Milletvekilleri, ilçe belediye başkanları, kalpağını giyen Mersinliler Kuvay-ı Milliye Caddesinde yürüyorlar. Cadde dar geldi. Evlerinden apartman dairelerinin pencerelerinden balkonlarından bayrak sallayan Mersinliler coşkuya ortak oldular. Fasıh Kayabalı Caddesinden, Çakmak caddesine yürüdüler. İstasyona geldiler temsili tren karşılandı. Burada da Mersin Büyükşehir Belediye Başkanı Vahap Seçer’de katıldı… Hep birlikte sahil yolundan Cumhuriyet Meydanı’na yürüdüler. Yürüdüler geldiler meydana… Jipin üzerinde Mersin Valisi ve Büyükşehir Belediye Başkanı kalpaklarını giyip kurtuluşu kutlayan insanlara selam verdiler. Jandarma erlerinin gösterisi nefes keserken; Ben, kalpaklı amca çocukluğumu hatırladım.

1970’li yıllardı. Gazi dedelerimiz ellerinde tüfekleri ile işgalci Fransız askerleriyle Cumhuriyet meydanında savaşırlardı. Silah sesleri yerini göğüs göğüse çarpışmaya alır ve işgalci düşman askerleri birer birer yere düşerlerdi… Alkışlar tüm Mersin’i inletirdi. Zafer Mersinlinindi. Kuvay-ı Milliyecilerindi…

50 yıl oluyor neredeyse, anılarımın üzerinden geçen yıllar...

Yürüyüşü tamamladım, başımda kalpak geri dönüyorum. Çakmak Caddesindeyim,  23 evler tarafına adımlarken, 20-25 yaşlarında bir delikanlı beni görünce, “Kutlarım Amca” diyerek seslendi.

Bende “Eyvellah, sağolasın!” derken, ikimizde yürüyüş halindeydik…

Türk Milleti’nin ruhundaki milliyetçilik bitmez! Vicdanı rahattır. Özü insanlıktır. İşi, kurduğu devletine sahip çıkmaktır vesselam.

3 Ocak Mersin’in düşman işgalinden kurtuluşunu kutlarım.

YORUM EKLE