BEYDAĞI’NIN KIZI

EYLÜL
Sararan yapraklarda hüzün gözyaşı dolu
Biten umutlar ile vuslat mahşere kaldı
Hazan mevsimlerinin bitmezki acı solu
Kaybolan yıllar ile vuslat mahşere kaldı

Küçücük yuvamızda mutlu mesut yaşardık
Umutlara sığınır huzur ile koşardık
Yaşanan zorlukları biz beraber  aşardık
Acıyan sollar ile vuslat mahşere kaldı

Beklenmedik bir anda bir kasırga esmişti
Hayallerle dolarken hayallerim bitmişti
Ne çaresiz bir andı nefesimi kesmişti
Kırılan kollar ile vuslat mahşere kaldı

Her taraf zindan oldu bu ne biçim zamandı
Çıkış yolu yok muydu kapandıkça kapandı
Parçalandı yüreğim Yücelerden fermandı
Acıyan kullar ile vuslat mahşere kaldı

Yürekte acı izdi zamansızdı gidişi
Unutamam ben asla kaderimiz deyişi
Beydağı Kız hüsranda  ölümünü sezişi
Acıyan sollar ile vuslat mahşere kaldı.
               BEYDAĞI’NIN KIZI
               Günver KORKMAZ
                      2-8-2024