BEYDAĞI’NIN KIZI
EYLÜL
Sararan yapraklarda hüzün gözyaşı dolu
Biten umutlar ile vuslat mahşere kaldı
Hazan mevsimlerinin bitmezki acı solu
Kaybolan yıllar ile vuslat mahşere kaldı
Küçücük yuvamızda mutlu mesut yaşardık
Umutlara sığınır huzur ile koşardık
Yaşanan zorlukları biz beraber aşardık
Acıyan sollar ile vuslat mahşere kaldı
Beklenmedik bir anda bir kasırga esmişti
Hayallerle dolarken hayallerim bitmişti
Ne çaresiz bir andı nefesimi kesmişti
Kırılan kollar ile vuslat mahşere kaldı
Her taraf zindan oldu bu ne biçim zamandı
Çıkış yolu yok muydu kapandıkça kapandı
Parçalandı yüreğim Yücelerden fermandı
Acıyan kullar ile vuslat mahşere kaldı
Yürekte acı izdi zamansızdı gidişi
Unutamam ben asla kaderimiz deyişi
Beydağı Kız hüsranda ölümünü sezişi
Acıyan sollar ile vuslat mahşere kaldı.
BEYDAĞI’NIN KIZI
Günver KORKMAZ
2-8-2024