Karakterli bir nesil inşa etmek…
BİR NESİL İNŞA ETMEK…
Karakterli bir nesil inşa etmek…
İddialı bir kavram… Ve millet olarak olmazsa olmazımız…
Bu değerli olguyu milletimizin geleceği için ilk ve en öncelikle tercih olarak koymalıyız önümüze…
Bir toplumu öne çıkartan en önemli unsurlardan belki de en önemlisi yetiştirdiği her bir insanını bir karakter şiarıyla donatmaktır.
Bunun için de gerekli dört şey olmazsa olmazdır. Bunlar ise: ‘’ Ahlak, donanım, vatanperverlik ve beceri ’’
Bunlar kendi ülke, gelecek ve gerçeklerimiz için önceliklerimiz...
Yaşam kalitemizde kişisel tercihlerimizin de bir karşılığı var elbette.
Ancak bu bagajımız kendi bencil, bireyci ve sığ dünyamızda önemli bir yer kaplasa da asıl önemli olanı toplum için milletin için devletin için ne yaptıklarımız veya ne yapmadıklarımızdır.
Kısacası sırtladığınız yükün, onun uğruna katlanacağımız hamallığın ne için olduğunun idrakine varabilmektir.
Belki bencil, bireyci düşünmek kendi zihin dünyamızda kendinizce bir karşılık ifade etse de bu bagajınız aidiyet hissettiğimiz toplum açısından bir karşılık bir değer üretebiliyor mu asıl soru asıl mesele bu?
Örneğin, yüklendiğimiz bu hamallık bir misyon üretirken kendi dışımızdakilere, insanlığa bir şeyler ifade edebiliyor mu?
Bugün bakıldığında içine odaklandığımız kendi bencil ve sığ dünyamızda tüm bunları sorgulamamız gerekiyor.
Yoksa iyi bir donanım ve bilgiye sahip olunup ancak bilgisini başkasına satan, iyi bir donanıma sahip ancak bunu başkası adına kullanan, sonuç alabilecek beceriye sahip ancak bu meziyetini saklayan bir bireyin; bu değerleri kuşanması bu ülkenin geleceğine bir katkı sunamadıktan sonra toplumsal bir karşılık oluşturabilir mi?
Misal, olgunlaşmış güzel meyvelerini başında çürüten ağacın sadece gölgesi dışında işgal ettiği varlığı evrende önemli bir karşılık oluşturabilir mi?
İşte bunun içindir ki ‘’ bireyciliğin’’ gölgesinde ‘’ benmerkezci ‘’ düşünmenin ötesinde evrende daha öncelikli bir şeye sahip olmamız gerekiyor.
Kişisel gelişim uzmanı değilim. Ancak karakter oluşumunda bazı kritik eşlikler olduğunu bu aşamayı geçirmeden bazı şeylerin özellikle okul çağına henüz gelmemiş çocuklarımıza zerk edilmesi gerektiği, yoksa trenin kaçırılacağını ifade ediyor uzmanlar.
Uzmanlar bir çocuğun karakter oluşumunun neredeyse tamamına yakınının yedi yaşlarında tamamlandığını söylüyor. Kalan kısmı ise bu yaşlardan sonra okul, arkadaşlıklar veya çevre gibi olgular geliştiriyormuş.
Bu yaşları çoktan geçen çocuklarımız için dahi yapabileceklerimiz henüz bitmiş değil…
Ancak öncelikle bu toplumun bireyleri olarak elimizdeki cevherleri işlemek şekillendirmek gerekiyor.
Gelecek özlemlerimiz için bugünün küçüğü yarının büyüğü ülkeyi yönetecek çocuklarımızdan karakterli bir nesil inşa etmemiz gerekiyor.
Karakter inşa etmenin en kapsayıcı olma özelliği büyük devlet, ayrıcalıklı bir millet’’ olma mefkûresidir.
Yoksa bilgi ve teknolojiyle donatılmış ancak bir karakter katsayısı olmayan sürekli kendini taltif eden bencil ve kendini önceleyen ‘’narsist’’ bir beden ve zihin dünyasına sahip bir birey kendi ülke ve milletine nasıl bir fayda sağlayabilir ki?
Misal bir nesle, aile olarak mükemmel bir eğitim, konforlu bir yaşam vermişsiniz ancak ahlaklı, hamiyetli kısaca karakterli bir nesil inşa edememişseniz ortaya kendisinden başka kimseye faydası olmayan bir yığınlar kümesi oluşturabilirsiniz.
Böyle bir erdemden yoksun kuşak, ancak bencil, duygusuz bir yığınlar topluluğundan başka ne oluşturabilir ki?
Bunun gibi hırsı ve benciliği ile devletini birilerine peşkeş çeken ülkesini dış müdahalelere açan bir kümeler topluluğundan ibaret sözde devlet veya millet teşekkülü bir işe yaramaz.
Ülkesinin sorunlarına kafa yoran, milletinin derdiyle dertlenen bir nesil inşa etmek işte bunun için önemlidir.
