On yaşımdaki çocukluğumu hatırladım. TRT 1’in müdüründen tutunda çalışanlarından Allah razı olsun.  Geçtiğimiz hafta içinde ‘Bir Zamanlar Kıbrıs’ adlı dizi filmi yayına girdi. İzledim, Kıbrıslı Türklerin zalimce, hunharca katledilmeleri, evlerinde yataklarında vahşice öldürülmeleri ve göçe zorlanmalarını tekrar yaşayınca tüylerim ürperdi, üzüldüm ve EOKA terör örgütünü bir kez daha kınadım. Onlara destek çıkan Rumlara ve Yunanlılara bir kez daha kızdım.

Dizi filmi izlerken kızdım ve bir kez daha kızmakta haklı çıktım. Kıbrıslı Rumlar EOKA terör örgütüne sahip çıkarak anma pulu bastırmış… İnsanlık adına utanç duyulacak bir durum bu. Vahşice masum insanları öldürmeleri için mi ödül veriliyor. Ey Avrupa, göstermelik sözleşmeler yayınlayan Avrupa insanlık adına olumlu hiçbir adım atmayan ey Avrupa duy artık mazlumların sesini… Denizde boğulan mültecilerin ‘kurtarın’ çığlıklarını duy artık! Ege denizinde botunu suya batıran ve mültecilerin boğulmalarını seyreden ve sınırından içeriye almayan Yunanlılara bir yaptırım yap artık ey Avrupa ve Birliği…

Daha çok söylemlerimiz olur ama ben artık on yaşıma döneyim. O gururlu günlerimin hatırasını sizlerle yaşamak istiyorum.

Üç katlı evimizin damından limandaki gemileri sayardım. Bir gün denize bakarken sıralanmış onlarca helikopterlerin geçişini, jet uçaklarının gök gürlemesini andıran sesleri arasında izledim. Türk askeri Kıbrıs’a asker çıkarmıştı. Mersinimiz bu çıkartmada önemli bir merkez olmuştu…

Kıbrıslı soydaşlarımızın çığlıklarını duymuş, askeri müdahalede bulunmuştu ve kısa sürede adanın yarısını Türk askerleri Rumlardan almıştı… Kıbrıslı Türkler özgür olmuştu… Liderleri Rauf Denktaş kahraman oldu… Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti kuruldu. İşte bu! Dedim, Türklerin ayak sesleri Avrupa’dan ve tüm Dünyadan duyuldu…

TRT 1’i;  Türklerin bu kahramanlığını ve Kıbrıslı soydaşlarımıza sahip çıkan ‘Barış Harekâtı’nı filme almasını tebrik ediyorum.