Taksici

Bahar bitimi, yaz başlangıcı havalar ılıklaşır, yeşil artar, kuşlar daha bir neşeyle öter, özellikle sokağın ağaçlarına tüneyen kargaların gak gak sesleri beğenilmese de Arap bülbülü ötünceye kadar idare ediyorum… Arap bülbülü ikinci kat evimin yüksek yerlerine konar, bazen balkonun demirlerine konar kendini gösterir, sessizliği bozan ince tiz 'viiiggg, viiiggg' sesi ile de adeta beni büyüler. Kulaklarımı iyice açar dinlerim… Çok durmadığından cep telefonum ile net resmini yakalayamadım ama yine de birkaç kare çekmişliğim oldu.

Yaza girer girmez evimin balkonunda oturmayı seviyorum. Özellikle iki senedir koronavirüs pandemisinden dolayı eve de kapanınca, dışarıyı görebileceğimiz bir tek balkon kalıyor… Kışın soğuk olunca pek çıkamıyorum. Nede olsa genç olsak da yaş ilerliyor.

Yine bir gün evimin balkonunda oturuyordum. Sabah saatleri olunca sokak bir hayli gelen geçenden dolayı kalabalık oluyordu. Kimi maskeli, kimi maskesiz, kimi mesafeli kimi mesafesiz çol çocuk bir yerlere gidiyorlardı. Kur'an kursları başlayınca küçük yaştaki çocuklar, annelerinin elinden tutarak camiye gidiyorlar, işe gidenler çocuklarını kreşlere götürüyor, komşular balkon sohbeti yapıyor. Eskiciler ise ‘Eskiyaaaa alırımmm!’ diye avazı çıktığı kadar bağıra bağıra biri gidip diğeri geliyor. Seyyar satıcılarda kimi el arabasında kimi de pikapları ile bağıra bağıra domates patlıcan sesleri ile sokağı inletiyorlar.

Sokağımızın kedileri ise miyavlayarak mama istiyorlar… Hatta balkona bakar durur, taki eşim onları görüp kedi maması verene kadar beklerler… 8-10 tane sokak kedimiz var. Hepsinin ayrı bir huyu var, kimi komşuların telli iata duvarlarını aşar, bahçelere girer, kimi sokakta kabadayı gibi gezer. Kimi iki metrelik yükseklikte bir çatma ağaç üzerinde sen geçecen ben geçecem kavgasına tutuşur, kimi de kafa kafaya verip dakikalarca birbirlerine bağırırlar… Bağırtılarını duymayan sokak sakini kalmıyor…

Sokağın doğu girişinden gelen bir ticari taksi gözüktü, geldi, karşı komşunun evinin önünde durdu… Sanırım komşular bir yere taksi ile gideceklerdi... Taksi şoförü onları beklemeye başladı. Aynı anlarda pikap aracı ile süt dağıtan ellili yaşlarda bir adam aracından indi, karşı apartmanın ziline bastı, Yukarıdan bakan komşu sütçüyü görünce 'geliyorum' şeklinde eliyle bekle işareti yaptı. Bu esnada ticari taksişoförü komşuları beklerken sütçüyü gördü, hemen aracından indi. Oda elli yaşlardaydı. Saçlarına kır düşmüştü, elini kafasına götürdü saçlarını düzeltti ve seri adımlarla sütçüye doğru ilerliyordu…

Bende ne olacak ki diye düşünüyordum, acaba aralarında husumet mi varda burada görünce sütçünün üzerine gidiyor diye  heyecanla beklemeye başladım. Taksi şoförüde hızlı adımlarını yavaşlattı, geldi sütçünün yanına, yüzüne iyice baktı…

-Ben seni tanıyorum! Dedi… Sütçü adama iyice baktı, nereden beni tanıyor diye düşündü kaldı… Taksici konuşmaya devam etti.

-Hani aşağı mahallede ki filanca apartmana süt getiriyordun. Sütçü apartman deyince hemen apartmanı hatırladı.

Bu arada sakinleşen taksici ile sütçünün ne yapacaklarını hala anlamış değildim, merakla bekliyordum. Mahallenin kedileri gibi bir birlerine hırlamalarınıbeklerken duyduklarım beni adeta büyüledi…

Taksici:

-Ha! işte o apartmanda biz oturuyorduk senden de süt alıyorduk.

Son süt alımlarımızın borcunu ödeyemeden biz apartmandan başka  yere taşındık…

Sütçü anlamaya başlamıştı tabi ki bende anladım, adamın borcu vardı…

Taksici:

Uzun süre sokaklarda taksimle gezerken sana rastlar mıyım diye umut ettim.. İşte şimdi seni buldum.

Sanırım 30-40 lira bir borcumuz olacak, onu burada ödeyeyim de helalleşelim.

Sütçünün gözleri yaşardı, bende balkondan bakarken sessizce 'helal olsun Taksiciye be', derken boğazım düğümlendi.

Sütçü:

-Ya kardeş önemli değil, para vermesende helal olsun… O bizden çıkışmıştı zaten, senin insanlığın yeter… Derken Taksici hemen geri dönüp aracının torpide gözünden cüzdanını çıkarttı, Sütçüye iki yirmilik uzattı… Parayı almak istemeyen sütçü ısrarı görünce bir tek yirmiliği aldı “Helal olsun” kardeşim diyerek, pandemiden (koronavirüs) dolayı kucaklaşamadan helalleşip ayrıldılar.

Mahallemin balkondan görünümü bir insanlık dersini hatırlatmıştı… İnsanın birilerin borçlu kalması inancı gereği uygun değildi ve helalleşmek en iyi yoldu…

Taksici evin kapısından çıkan komşuları aracına bindirip sokağın batısına doğru sürerken, dikiz aynasındaki gözleri hala sütçüdeydi…

Sütçü'de el sallayarak taksiciyi uğurladı.