Rüştü Aydın yazdı… Kısa bir ömür vardır insana… Yıllar geçtikçe bunu daha iyi algılarız. Yaşamın kendisi tecrübedir. Çünkü insan doğumundan ölümüne kadar sürekli öğrenerek kendini geliştirir. Zamanı geldiğinde kendisi de sözü dinlenen bir öğretici olur.

Ama bazen… Sözünüz dinlenmez!

Keşke haklı çıkmasaydım dediğiniz oldu mu hiç? Mutlaka olmuştur. Haklı çıkmaya çıkalım ama geride bıraktığı yaraların iyileşmesi çok zaman alıyor.

Bazen çocuklarınıza verdiğiniz öğütlerin tutulmadığını görürsünüz, sonra “Keşke be oğlum/kızım, neden sözümü tutmadınız?” dediğinizi duyar gibiyim.

Bazen bir dostunuzun iyiliğini isteyen sözler söylediğinizde itibar edilmediğini gördüğünüzde “Dememiş miydim, keşke beni dinleseydin!” sözlerini söylediğinizi duyar gibiyim.

Bazen makam mevki sahibi olan arkadaşınıza yaptıkları işlerden dolayı eleştiri getirip “Erkenden uyarı” yaptığınız halde uyarınızı dikkate almadığını gördüğünüzde yine “ Artık çok geç, keşke uyarımı dikkate alsaydınız” dediğinizi duyar gibiyim…

Onun için öğüt verenin öğüdünü tutun!

İnsanın aldığı eğitim kadar yaşam tecrübesi de çok önemlidir. Deneyimli tecrübe edinmiş kişileri bulduğunuzda sakın ha! Hemen kaybetmeyin! Onun bilgeliğinden, iş tecrübesinden mutlaka faydalanın. Kazançlı çıkan siz olursunuz.

Hani atalarımız demişlerdi “Sanat altın bileziktir. Kolunuza takın!” işte bu öğüdü ben hiç unutmam. Eğer ki yaşamınızı kolaylaştırmak ve başarı elde etmek istiyorsanız. Kibiri bir kenara bırakıp işin ehlinden sanatınızı kapın gerekirse üstüne masrafı siz verin ve altın bileziği kolunuza takın.

İşte o zaman hangi meslek olursa olsun altın bileziği kolunuza taktıysanız; artık öğüt alan değil, öğüt veren siz olursunuz… Sözünüz dinlenmezse de dinlemeyen kaybetmeye mahkûm olur.