RAHMET PEYGAMBERİ’NİN HAYVANLARA MUAMELESİ
Alemlere rahmet olarak gönderilen (Enbiyâ, 21/107) ve tüm mahlûkata rahmet nazarı ile bakan Sevgili Peygamberimiz (s.a.s.), hayvanların haklarına riayet konusunda oldukça hassas davranmış, ashabından bu hassasiyete sahip olmayanları da uyarmıştır.
Nitekim Allah Resûlü bir gün ensardan birine ait bir deveyi görmüş ve zavallı hayvanın içler acısı hali dikkatini çekmişti. Çünkü aç bırakılan deve çok bitkin bir halde idi.
Resûl-i Ekrem’in şefkatle onu okşaması üzerine sakinleşen hayvan inliyor, gözlerinden de yaşlar akıtıyordu. Hayvanın bu halinden etkilenen Allah Resûlü (s.a.s.), hemen onun kime ait olduğunu öğrenmek istedi. Medineli bir sahabî kendisine ait olduğunu söyleyince Allah Resûlü, ona sitem ederek şöyle buyurdu: “Sana verdiği şu deve hakkında Allah’tan korkmuyor musun? Bu hayvan bana, senin onu hem aç bıraktığını hem de yorduğunu şikayet etti!” (Ebû Dâvûd, Cihâd, 44) -
