Kendimizi kaybettik, hükümsüzdür!
Kusur arıyorsanız, önce kendinizden başlayın!
Herkesin her şeyi bildiği bu çağda en çok ihtiyacımız olan şeyin artık haddimizi ve insanlığımızı bilmek olduğunu fark ediyorum uzun zamandır. Ne çok şeyi unuttuk ve ne çok eksiğiz oysa…
İnsanın, insanlar arasında kabul görüş samimiyetini dostluğun, insanlığın ve saygının alması gereken yerde; iş durumu, diploma kalitesi, bindiği arabası, oturduğu sitesi, sosyal aktivitesi gezdiği mekânları, telefon markası, elit arkadaşları, sosyal medya ünü almış durumda.
Böyle bir düşünceye sahipseniz aynaya bakıp kendi cahilliğiniz ile yüzleşmenizi tavsiye ediyorum.
Kendi gibi olan var mı?
Modernleşmenin ve çağa ayak uydurmanın yolu herkes gibi olmaksa, mümkün mertebe almamayı tercih edin. Kendin olmak diye bir çağ var, hep orada yaşayın. Çünkü kendin olmanın modası da kabulü de hiç geçmiyor. Çünkü kendini bilen doğruyu da haddini de, insanlığını da, zaten biliyor.
Bu çağda, insanların nefsi duygular ile arzularının ve korkularının esiri olmasını isteyen çok büyük bir kitle var. Ve insanların birçoğu belki farkında olarak belki de olmayarak bu sisteme hizmet ediyor.
Ve maalesef, bu çağa ayak uydurmak uğruna belki heves belki özenti, adına ne derseniz deyin, öz benliğini, kim olduğunu unutmuş durumda.
Herkes bir yarışta…
Herkes bir benlik kavgasında…
Herkes ünlü olma peşinde…
Herkes bir gelecek kaygısında…
Oysa hiç hatırlamıyoruz.
Beşikten, mezara iki nefes arası hayatımız.
Tavsiye ediyorum;
Ben buyum demeyi öğrenin!
Hatalarımla, eksiklerimle, yanlışlarımla, doğrularımla,
Gelenekçi yanımla, bağlı olduğum değerlerle, inançlarımla, eksik bilgilerimle,
Teknolojiden geri kalmışlığımla, hayata tutunamayışımla, kaybettiklerimle ben buyum demeyi öğrenin.
Nifak sokmuyorsam, yalancı değilsem, insanlar arasında yıkım değil yapım için uğraşıyorsam bütün gücümü imanımdan alıyorsam, işte; ‘asıl insan benim’ demeyi öğrenin. Yüzüne-yüzüne çarpın insanlıktan nasibini almamışlara.
Bir gün de, doğruluk, insanlık ve iyilik akımı olsun.
Bir gün de insanlık moda olsun!
Demeyi öğretin akım çılgınlarına.
Ahlak, Görgü ve İnsanlık değerlerinden yoksunsan istediğin üniversiteyi bitir. Bir Kâğıt parçasından öteye gidemezsin. Varacağın yer önünde sonunda yalnızlık olur. Haddimizi bilmezsek, insanlığımızı unutursak, iyiliği ve merhameti vicdanlarımızdan silersek emin olun, bu günlerimizi dahi daha çok ararız.
Çünkü artık öğrenmek zorundayız!
Değişmeden de gelişebileceğimizi,
Maneviyatımızı koruyarak da maddiyat elde edebileceğimizi,
Önce haddimizi bilmeyi,
Sonra insanlığımızı korumayı
İnsanlık namına öğrenmek zo-run-da-yız…