Kaybolsanız

Kaybolsanız

Bazen düşünmüyor değilim. Kaybolsanız sizi kim bulur diye?

Birinci ihtimal: Sizi iyi tanıyan biri, yani, nereye ne zaman nasıl ve neyle gideceğinizi iyi bilen biri kaybolsanız sizi bulmakta yardımcı olabilir.

İkinci ihtimal: Her yerde dijital “biri bizi gözetliyor” diye tabir ettiğim kameralar sayesinde ‘kaybolsanız sizi bulabilirler.

Üçüncü ihtimal: ya da klasik hale gelmiş “cep telefonu çok önemli bir şey. Kaybolsanız bile sinyal ile sizi bulabiliyorlar” şeklinde dillere düşen cep telefonu sayesinde kaybolsanız bile sizi bulabilirler.

Dördüncü ihtimal: Görgü tanıkları, varsa kaybolduğunuz yerlerde sizi görenlerin edeceği tanıklık ile kaybolsanız sizi bulabilirler.

Beşinci ihtimal: Kokuya hassas iz takipçisi eğitilmiş köpekler. Evet sizden bir bez parçası ile kokunuzu alır ve izinizi takip eder. Kaybolsanız bile sizi bulabilirler.

Altıncı ihtimal diye bir şey yazmıyorum vardır elbet daha birçok ihtimal ama yapay zekâların öneminin konuşulduğu bu çağda kaybolmak ve kaybolanı bulamamak çok düşündürücü geliyor bana…

Bursa Uludağ’da, dağa tırmanan ve kaybolan gençlerimiz hala bulunamadı. Allah yardımcıları olsun. Ailelerine sabır versin.

Kaybolmak üzerine bir fıkrayı sizlerle paylaşmak istiyorum.

Orta yaşlı karı koca bahçeli bir ev almışlar. Adam demiş ki bir de köpek alalım. Kadın itiraz etmiş bakmak zor olur, demiş. Neyse adamın dediği olmuş ve köpeği almışlar. Bir süre köpekle iyi geçinen karı koca çifti, köpeğe bakmakta zorlanmışlar.  Adam diyormuş köpek kalsın, kadın diyormuş gitsin.  Başlamış tartışma. Ve sonunda kadının dediği olmuş ve köpeğin gitmesine karar verilmiş. Adam köpeği arabasına almış evden uzak bir yere bırakmış gelmiş eve. Bir de ne görsün bıraktığı köpek kendinden önce eve geri gelmiş.  Neyse adam bu kez köpeği almış arabasına evden çok daha uzak bir yere bıraklmış tekrar evine gelmiş. Yine köpek kendinden önce gelmiş. İyiden iyiye sinirlenen adam bu kez ‘ben sana ne yapacağımı biliyorum’ diyerek arabasına bindirmiş köpeği dolambaçlı yollardan, karışık sokaklardan gide gide bayağı yol almış ve köpeği bırakmış. “Bu kez işin tamam’ demiş köpeğe ve eve doğru yol almış fakat geldiği sokakları karıştırmış bir türlü evin yolunu bulamıyormuş. Saatlerce o sokak bu sokak derken bir telefon kulübesine gelmiş. Hemen telefona sarılmış karısını aramış. Karısı telefonu açınca “hanım, ben kayboldum evin yolunu bulamıyorum.’diyerek dertlenirken köpek geldi mi diye sormuş. Geldi yanıtını alınca; iyiden iyiye kızıp ”Ver o iti telefona” demiş…

Kıssadan hisse bu ya…  Sakın kaybolmayın!

Allah yardımcımız olsun.

 

YORUM EKLE