Dinimizde kendini başkalarından üstün kabul ederek diğer insanları küçümsemek anlamına gelen “kibir” yasaklanmış, kibrin “zerre kadar”ı dahi tasvip edilmemiştir. (Müslim, Birr, 32).
İSLAM DA KİBİR
Dinimizde kendini başkalarından üstün kabul ederek diğer insanları küçümsemek anlamına gelen “kibir” yasaklanmış, kibrin “zerre kadar”ı dahi tasvip edilmemiştir. (Müslim, Birr, 32).
Zira kibir, insanların birbirlerine takva dışında bir üstünlüğü olmadığını bildiren (İbn Hanbel V, 411) İslam inancıyla bağdaşmaz. Aksine insanı bu anlayıştan uzaklaştırarak nefsini yüceltmeye, bencilliğe ve hırsa sürükler; kendinden daha üstün kimselere tahammülsüzlük göstermeye, kin ve nefrete yol açar.
Daha ileri boyutlara ulaştığında ise kişiyi, Rabbine isyan etmeye kadar götürebilir, tıpkı şeytan örneğinde olduğu gibi. Yüce Allah insanı yarattığında bütün meleklere onun önünde eğilmelerini emretmiş, İblis dışında hepsi bu emre uymuştu.
Rabbi, “Sana emrettiğim zaman seni saygı ile eğilmekten ne alıkoydu?” dediğinde o, isyanının sebebini şöyle açıklamıştı: “Ben ondan hayırlıyım. Çünkü beni ateşten yarattın. Onu ise çamurdan yarattın.” (A’râf, 7/11-12) . İblis’i, “kovulmuş şeytan”a dönüştüren işte bu tavrıydı. - .
