Ailede herhangi birine uygulanan şiddete şahit olduğunda çocuk en az kendisine uygulanmış kadar zarar görür.

ÇOCUK VE AILEDE ŞİDDET

Ailede herhangi birine uygulanan şiddete şahit olduğunda çocuk en az kendisine uygulanmış kadar zarar görür. Çocuğu güvenli bir aile ortamında tutması gereken anne-babanın kavgaları ya da birinin diğerine şiddet uygulaması çocuğu endişelendirir. Anne-babasının ayrılacağından, onlardan birini kaybedeceğinden korkar veya farklı korkular geliştirir.

Şiddete tanık olarak büyüyen çocuk şiddeti öğrenir. Bazen de şiddet uygulamayı doğal karşılamaya başlar. Yani şahit olduğu şiddet onu çekingen, içine kapanık yapabildiği gibi saldırgan ve kavgacı da yapabilir. Evde anne-babadan birinin diğerini sürekli olarak aşağılaması, azarlaması, gururunu rencide etmesi, sürekli eleştirmesi, küçük düşürücü sözler söylemesi, o evde yaşayan çocuk ve gençler için ne büyük talihsizliktir. Bu ailelerde çocuklar sürekli bir gerginlik içindedirler.

Her an; “Babam şimdi neye kusur bulacak?”, “Annem babamın hangi yaptığını beğenmeyecek ve bağırıp çağırmaya başlayacak?” gibi bir sıkıntı içerisinde olabilirler. Böyle sürekli birg gerginlik ve stres altında bırakılmak da elbette bir şiddet türüdür.

HZ. PEYGAMBER VE ÇOCUK    

Çocuk en az bir yetişkin kadar saygıya layıktır! O, en şerefli varlık olarak yaratılan insan soyunun bir üyesidir ve mükerremdir… Sevgili Peygamberimizin çocuklarla ilişkisi en güzel örnektir bize. Çocukları görünce onlara ilgi göstermeden geçmez Peygamberimiz. Onlara selam verir, hâl hatır sorar. Onları da ilgilendiren konularda fikirlerini alır, kararlarına saygı duyar. Onlara ikramda bulunur, bereketli ömürler için dua eder, bağrına basıp öper.

Bir çocuğu İslam davetinin muhatabı kabul edecek kadar, kendisine bağlılık yemini edenler arasına alacak kadar “adam yerine koyar”. Çünkü ancak muhatap alınan, duyguları önemsenen, fikirleri dinlenen bir çocuk, vermek istediğimiz güzel ahlakın gönüllü alıcısı olur. Sevgili Peygamberimizin; torunları ile gülüp oynayan, onlara sımsıkı sarılıp öpen, sırtına alıp gezdiren, hatta namaz kılarken ve hutbe okurken kucağına oturtan, sevgi dolu dualarla büyüten hâlini biliriz. Güzel duygularını yavrusundan gizleyen, gördüğü iyi davranışları takdir etmeyerek susan, sevmek bir yana döven bir baba, peygamberlerin örnekliğinden ne kadar nasiplenmiş olabilir ki! -