Bakıyoruz ama nereye?

Görüyoruz ama neyi?

Bakmak ve görmek, çok farklıdır derler. Doğrudur biz öğrencilik hayatımızda bakmak ile görmenin çok farklı olduğunu okumuştuk. Bakarsın ama bazen baktığını göremezsin. Bakarsın ama aslında bir şey görmüyorsun şeklinde anlatılır.

Bu odak meselesidir. Her insan odaklandığı bir konuya bakar ve onu görür. Bazen de gördüğü bir şeyin kendini ilgilendirmediğini düşünerek ona bakmaktan vaz geçer. Yani menfaat ilişkisi böyle bir şeydir işte.

Ülkemiz bu günlerde doğal afetlerle adeta sarsılıyor. Acı çekiyor. Ege ve Akdeniz’de orman yangınları hem canlar aldı hem yurtlar hem de ormanlar küle döndü. Karadeniz bölgemiz sele teslim oldu. Yağışlar çok kuvvetli olunca birçok ilimizde seller oldu, evler yıkıldı insanlarımız öldü kayboldu. Acı çok fazla.

Allah yaralılara acil şifalar versin. Ölenlere de rahmet dilerim.

Doğal afetler olunca insanlar elbette üzülür. Doğamız gereği bu üzüntü kaçınılmazdır. Ama bazı insanlarda menfaat ilişkisi içerisinde oldukları için afetlerden bile kendine siyasi rant elde etme peşinde olurlar. Afetlere bakarken görmek istediği şekilde görür. Yani yangınlarda uçak yok der, müdahale yetersiz der. Sellerde ve depremlerde ise yetkilileri suçlarlar, devlet hizmette yetersiz der.

Halbuki insanların acısı çok fazladır.

Bu acıdan kendine nema çıkarmanın adı siyaset olamaz.

Bir başkanın afet bölgesini ziyaretinde, afetten etkilenen bir mahallenin muhtarı diyor ki, “Allah’a şükür sahipsiz değiliz. Devlet yanımızda.” siyasetçiler ise adamı susturmaya çalışıyorlar.

İşte bazı insanlar olayları nasıl görmek istiyorsa birilerine nasıl mesaj vermek istiyorsa öyle görüyor. Çıkarı için bakan, çıkarı için gören gözler maalesef iyiniyetli değillerdir. Acıların peşpeşe geldiği bu günlerde Allah’ım bizleri korusun.

Sağlıcakla kalın!